potępieniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. potępienieceńcu || potępienieceńcze; lm M. potępienieceńcy {{/stl 8}}{{stl 7}} w religii chrześcijańskiej: człowiek potępiony, ukarany piekłem {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}jak potępieniec {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potępieniec — m II, DB. potępienieceńca, W. potępienieceńcze (potępienieceńcu); lm M. potępienieceńcy, DB. potępienieceńców «według wierzeń chrześcijańskich: grzesznik skazany na wieczne potępienie» ◊ pot. Drzeć się, krzyczeć, męczyć się, cierpieć jak… … Słownik języka polskiego
jak potępieniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} o sposobie zachowania się, przeżywania czegoś: bardzo żywiołowo, głośno, nieludzko, okropnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wrzeszczeć, krzyczeć, latać, cierpieć jak potępieniec. Ranni wyli z bólu jak… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
marek — m III, D. marekrka, N. marekrkiem; lm M. marekrki 1. bot. «Sium, roślina z rodziny baldaszkowatych, o liściach pierzastych i bulwiastych korzeniach, rośnie dziko na bagnach, niekiedy uprawiana ze względu na jadalne korzenie» 2. B.=D.; lm DB.… … Słownik języka polskiego
potępiony — potępionypieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. potępić (p.) potępiony w użyciu rzecz., książk. «potępieniec» … Słownik języka polskiego
potępiony — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek potępiony; potępieniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wieczna kara dla potępionych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
